Ukoliko otkriveni uzrok neplodnosti ne može biti lečen ili uklonjen, dolazi u obzir potpomognuta, odnosno vantelesna oplodnja.
Traje otprilike 30 minuta i namenjen je parovima. Tom prilikom dobićete detaljne informacije o metodama lečenja, cenama, plaćanju od strane zdravstvenog osiguranja kao i pregled cena za lekove.
Nakon popunjavanja upitnika, sledi konsultacija sa lekarom u vezi sa vašim zdravstvenim stanjem i porodičnoj istoriji. Imaćete dovoljno vremena da se posavetujete i informišete o svim pitanjima.
Osnovna metoda dijagnostikovanja muške neplodnosti je spermogram. Na osnovu rezultata pregleda, lekar će preporučiti dodatni pregled ako je to potrebno. Može se, recimo, raditi o androloškom pregledu kako bismo isključili bolesti testisa, epididimisa i prostate ili o genetskom pregledu.
Partner dolazi na kliniku na dan uzimanja jajnih ćelija (aspiracije). U androloškoj laboratoriji dobija zdelicu za spermu, odlazi u posebnu sobu za sakupljanje i vrši masturbaciju radi dobijanja sperme. Ako se iz bilo kog razloga spermatozoidi ne mogu dobiti prirodnim putem, preporučujemo metode MESA ili TESE, odnosno hirurško uzimanje spermatozoida.
Obavljamo hormonske analize kako bismo utvdili poremećaje menstrualnog ciklusa, ovulacije ili povećan nivo muških hormona. Imunološki pregled otkriva nam proizvodnju antitela protiv sperme ili jajne ćelije. Ultrazvučni pregled daje nam uvid u stanje jajovoda, veličinu i oblik materice kao i prisustvo polipa i adhezije tkiva.
U jajnicima žene, u većini slučajeva, postoje folikuli u kojima se formiraju jajne ćelije, ali tokom ciklusa samo jedna jajna ćelija sazreva i oslobađa se. Budući da u toku postupka vantelesne oplodnje nastojimo da dobijemo više zrelih jajnih ćelija, koristimo hormonsku stimulaciju jajnika kroz terapiju koju detaljno propisuje i kontroliše lekar. Zahvaljujući hormonskoj stimulaciji dobijamo više jajnih ćelija koje se koriste za nastavak lečenja ili zamrzavanje.
Ove metode povećavaju verovatnoću za ostvarivanje trudnoće, osiguravaju jednostavan tok trudnoće i rođenje zdrave bebe. Radi se o ICSI, PICSI, Microfluidic sortiranje sperme, embrioglue i drugim savremenim laboratorijskim metodama. Navedene metode još uvek nisu pokrivene zdravstvenim osiguranjem.
Nakon uspešnog sakupljanja jajnih ćelija i sperme, najkavlitetnije jajne ćelije se sa obrađenim spermatoziodima partnera oplođuju u laboratoriji. Oplođene jajne ćelije (embrioni) se zatim u laboratorijskim uslovima uzgajaju i posmatraju tokom nekoliko dana. Ukoliko embriolozi utvrde da se neki od njih ne razvijaju pravilno, bivaju isključeni iz daljeg postupka. Peti dan nakon oplodnje, znamo broj embriona koje možemo da upotrebimo. One embrione koje odmah ne koristimo za oplodnju, zamrzavamo.
Tokom postupka koji se zove embriotransfer, embrione unosimo u matericu najčešće nakon 2 do 3 dana kultivacije u laboratoriji. Dugotrajna kultivacija traje 5 do 6 dana i omogućava bolje rezultate, budući da nakon 5. dana možemo sa sigurnošću prepoznati koji su embrioni najkvalitetniji. Dužom kultivacijom embriona povećavamo verovatnoću za ostvarivanjem trudnoće i rođenjem zdravog deteta.
ET (embriotransfer) je prenos embriona posle njegove uspešne kultivacije u laboratoriji. Prenos embriona u matericu realizujemo tankim katetrom kroz vaginu i grlić materice. U slučaju prenosa prethodno zamrznutog embriona, radi se o krioembriotransferu (KET).