Diagnostyka niepłodności
Diagnostyka niepłodności opiera się na szeregu badań obejmujących zarówno kobietę jak i mężczyznę. Pomaga lekarzowi określić przyczynę niepłodności i wybrać optymalną metodę leczenia.
Na podstawie dokładnej analizy wyników badań diagnostycznych jesteśmy w stanie zaproponować pacjentom indywidualny i optymalny plan leczenia.
Od czego zacząć?
Przy poszukiwaniach przyczyn zaburzeń płodności zalecana jest diagnostyka zarówno partnera jak i partnerki.
Badanie nasienia jest jednym z najważniejszych badań, które mężczyźni powinni wykonać po nieudanych staraniach o dziecko. Od niego zaczyna się diagnostyka pary.
Podstawowe badania pacjentki rozpoczynają się badaniem ginekologicznym i badaniami krwi.
Metody diagnostyczne w badaniu mężczyzny:
Badanie nasienia:
a) podstawowe
b) rozszerzone (poziomy patologiczne)
W wartościach patologicznych nasienia:
- Badania hormonalne
- Badania genetyczne
- Sperm Test Flow - testowania integralności akrosomową, czas życia plemników itp ...
- Badania genetyczne
- Badania immunologiczne
Po zakończonej diagnostyce przyczyn niepłodności można przystąpić do leczenia metodami klasycznymi lub in vitro.
Metody diagnostyki niepłodności kobiet:
Badanie palpacyjne ginekologiczne
Jest rutynowym postępowaniem w ramach podstawowego badania oceny prawidłowości budowy narządów miednicy małej.
Badanie USG miednicy miesszej
Podstawowe badanie USG może być wykonane dopochwowo lub przez jamę brzuszną. Badanie USG pozwala ocenić wielkość i kształt macicy, ewentualną obecność zmian patologicznych, wysokość i jakość błony śluzowej macicy w odniesieniu do fazy cyklu menstruacyjnego. Ponadto za pomocą USG lekarz jest w stanie monitorować wzrost pęcherzyków, wykluczyć obecność cyst i przeprowadzić wstępne badanie w kierunku endometriozy.
Badania hormonalne
Badania krwi przeprowadzone między drugim a czwartym dniem cyklu pomagają w określeniu stanu jajników, ich zdolności do produkcji odpowiedniej ilości i jakości komórek jajowych oraz określają reakcję na ewentualną późniejszą stymulację. Badamy poziom folitropiny (FSH), hormonu luteotropowego (LH) i hormonu Anty-Mulerowskiego (AMH) – wskaźnik rezerwy janikowej. Częścią badania jest również ustalenie poziomu hormonu prolaktyny (PRL) i hormonów tarczycy TSH.
Badania genetyczne
Badanie chromosomów, czyli nośników informacji genetycznej. Pozwala ono określić lub wykluczyć niektóre z przyczyn niepłodności, niepowodzeń metod wspomaganego rozrodu lub powtarzających się poronień. Mężczyźni, u których została wykryta patologia czynnika genetycznego mogą mieć problemy z produkcją i rozwojem plemników.
Badania immunologiczne
W niektórych przypadkach przeszkodą w zajściu w ciążę lub jej utrzymaniu może być własny system immunologiczny kobiety. Dlatego też jednym z elementów diagnostyki są badania immunologiczne, takie jak na obecność przeciwciał przeciwplemnikowych, przeciwciał przeciwjądrowych oraz przeciwciał antyfosfolipidowych.
